Ο υπουργός Ναυτιλίας και Αιγαίου κ. Μιλτιάδης Βαρβιτσιώτης, μετά τη συνάντηση που είχε σήμερα στη Λευκωσία με τον πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας κ. Νίκο Αναστασιάδη, παρουσία των υπουργών Μεταφορών και Υποδομών της Μάλτας κ. Τζόε Μίτζι και Συγκοινωνιών και Υποδομών της Κυπριακής Δημοκρατίας κ. Τάσου Μητσόπουλου δήλωσε με περίσσια εμφαντικότατα: «Οι θέσεις εργασίας γύρω από την ευρωπαϊκή ναυτιλία ή διαφορετικά τη "Γαλάζια Οικονομία" αριθμούν 5,5 εκατομμύρια. Η ναυτιλία, λοιπόν, μπορεί να απαντήσει στο κύριο ζητούμενο σήμερα, που είναι η αύξηση της απασχόλησης στους ευρωπαίους πολίτες. Κι αυτό είναι το μήνυμα που στέλνουμε και οι τρεις χώρες από κοινού. Να διαφυλάξουμε δηλαδή την ανταγωνιστικότητα της ευρωπαϊκής ναυτιλίας κρατώντας τη μακριά από την υπερφορολόγηση και τις αντι-αναπτυξιακές πολιτικές».
Είναι προφανής η παρανόηση του περιεχομένου του όρου "Γαλάζια Οικονομία". Πολύ δε περισσότερο όταν αναφερόμαστε σε αριθμούς απασχόλησης της τάξεως των 5,5 εκατομμυρίων και τους αναγάγουμε ειδικότερα στην ναυτιλία(!). Προφανής και ίσως σκόπιμη η αναφορά, με αποτέλεσμα την διεμβόλιση της συζήτησης για την φορολόγηση στο χώρο της πλοιοκτησίας. Μια συζήτηση που δεν γίνεται στο εσωτερικό της χώρας μας, αφορά την παγκόσμια πλοικτησία και δεν εξαντλείται, ευτυχώς, η απόφαση στα σύνορα αυτής της έρημης χώρας... Για όσους θέλουν πράγματι να κατανοήσουν το σύνολο του τομέα της θαλάσσιας οικονομίας τότε είναι αρκετό να μελετήσουν την πολιτική της Ε.Ε. με τίτλο "ολοκληρωμένη πολιτική για τις θάλασσες και τους ωκεανούς" για να κατανοήσουν γιατί το εύρος του τομέα επεκτείνεται κατά πολύ από αυτόν της ναυτιλιακής δραστηριότητας.
Ακούμε γύρω μας να γίνεται συχνά λόγος για τη «γαλάζια οικονομία». Πρόκειται για ένα νέο τρόπο αναφοράς σε κάτι στο οποίο στηρίχθηκαν οι παλαιότερες γενιές στην Ευρώπη αλλά ιδιαίτερα σε αυτό τον τόπο εδώ και χιλιετίες. Αυτή η ίδια πηγή πλούτου εξακολουθεί μέχρι σήμερα να αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της Ευρώπης και της Ελλάδας ειδικότερα. Πρόκειται για την οικονομική αξία του συνόλου της θάλασσας και των ακτών μας. Υπάρχουν κλάδοι της θαλάσσιας οικονομίας που διαθέτουν μεγάλο αναπτυξιακό δυναμικό και στους οποίους πρέπει να επικεντρώσουμε την προσοχή μας: ορισμένοι απ’ αυτούς είναι παραδοσιακοί κλάδοι, όπως ο θαλάσσιος και παράκτιος τουρισμός ή η αλιεία, άλλοι είναι αναδυόμενοι, όπως οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, η υπεράκτια αιολική ενέργεια, η εξόρυξη ορυκτών πόρων, η αφαλάτωση, και η υδατοκαλλιέργεια και άλλοι βρίσκονται ακόμη σε ερευνητικό στάδιο, όπως η χρήση θαλάσσιων πόρων στις βιομηχανίες φαρμάκων και καλλυντικών και οι θαλάσσιες βιοτεχνολογίες.
Η γαλάζια οικονομία βρίσκεται σήμερα στην κορυφή της πολιτικής ατζέντας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Δεν έχουμε καμία αμφιβολία ότι η θάλασσα μπορεί να μας βοηθήσει να βγούμε από την ύφεση: Έχει υπολογιστεί πως με τις κατάλληλες επενδύσεις μπορούν να δημιουργηθούν γύρω στο ενάμισι εκατομμύριο νέες θέσεις εργασίας μέχρι το 2020. Μπορούμε στην κυριολεξία να μιλήσουμε για «Γαλάζια Ανάπτυξη».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου