Πολιτική συμμαχιών και αναπροσανατολισμού στην ελληνική ναυτιλία.

 ΤΡΙΤΗ, 3 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2019

Αυτές τις μέρες για μια ακόμη φορά, οι αναλυτές παρουσίαζαν στις αγορές της Ναυτιλίας την μεγαλύτερη άνοδο κάποιων δεικτών από το 2010

Από το Μάιο του 2010 είχε να αναρριχηθεί σε αυτά τα ύψη ο δείκτης των capes ο Baltic Capesize Index (BCI), o οποίος την προηγούμενη Παρασκευή 30 Αυγούστου έκλεισε στις 4.467 μονάδες.

Βέβαια άνοδοι ή απώλειες έχουν καταγραφεί πολλές από το 2010 αλλά αυτή η άνοδος είναι πραγματικά η μεγαλύτερη από τότε και μετά. Ο μέσος ημερήσιος ναύλος στα capes έφτασε τα 34.583 δολ (+2392 από μία ημέρα πριν).

Η πορεία αυτή ανοδικής ρότας στους ναύλους των capes, οφείλεται στην αύξηση της προσφοράς σιδηρομεταλλεύματος από Βραζιλία και Αυστραλία, ενώ εκτιμάται ότι η εικόνα αυτή θα διατηρηθεί, καθώς οι παραδόσεις νεότευκτων πλοίων είναι λίγες.

Η άνοδος αυτή φαίνεται να μην έχει να κάνει με τον εμπορικό πόλεμο των ΗΠΑ- αν και οι εξελίξεις σε αυτόν επηρεάζουν σε μεγάλο βαθμό- ή τις ευρύτερες επιφυλάξεις της Δύσης απέναντι στον «δράκο» της Ασίας, ούτε με τις τάσεις στη κινεζική οικονομία.

Οι θαλασσμάντεις και οι Προβλέψεις για μια ακόμα φορά δεν επιβεβαιώθηκαν. Όπως γνωρίζουμε πως αν και δεν επιβεβαιώνονται πάντα, πάντα θα τους λαμβάνουν υπόψη αυτοί που παίρνουν τις αποφάσεις και επιθυμούν, όχι να εξαλείψουν αλλά, να περιορίσουν, όσο είναι δυνατόν, τα ρίσκα- τους και τους επενδυτικούς κινδύνους στις δραστηριότητές τους στο χώρο των θαλάσσιων μεταφορών.

Ένα όμως πράγμα δεν μπορεί επιπλέον κανείς να αγνοήσει πλέον.

Τη νέα κατάσταση έτσι όπως έχει διαμορφωθεί.

Την καταγραφή της ανατροπής μοντέλου παραγωγής στις ναυτιλιακές υπηρεσίες. Οι αναπτυσσόμενες χώρες φαίνεται να αρχίζουν πλέον να αποτελούν τους “οδηγούς”, όλο και περισσότερο, της ανάπτυξης της παγκόσμιας οικονομίας, του εμπορίου και των θαλασσίων μεταφορών. “Νέες” χώρες αναπτύσσουν, όλο και περισσότερο, επιχειρηματική δραστηριότητα στον ναυτιλιακό τομέα και τις θαλάσσιες μεταφορές, που αφορούν δραστηριότητες, οι οποίες στο σύνολο τους αποτελούσαν αντικείμενο δράσης επιχειρηματιών των αναπτυγμένων περιφερειών του κόσμου, δημιουργώντας συγκριτικό πλεονέκτημα για αυτές.

Αυτή η ανατροπή μοντέλου καταγράφει την απομάκρυνση από τα προηγούμενα πρότυπα, όπου οι αναπτυσσόμενες χώρες ήταν συνήθως χρήστες υπηρεσιών που προσέφερε η ναυτιλία και οι παραγωγοί αυτών των υπηρεσιών.

Τώρα όλο και περισσότερο, οι αναπτυσσόμενες αυτές χώρες, που βρίσκονται σε διαδικασία ανάπτυξης, θα αποτελούν και βασικούς παράγοντες-παίκτες στη παραγωγή ναυτιλιακών υπηρεσιών. Αυτή η εξέλιξη όσο ολοκληρώνεται θα αναδιαμορφώνει τις στρατηγικές επιλογές των ναυτιλιακών επιχειρήσεων. Ότι μπορεί και να σημαίνει αυτό για τη διαμόρφωση της δυναμικής στις παγκόσμιες αλυσίδες μεταφοράς και προστιθέμενης αξίας, μέσω και των logistics.

Η αναδιαμόρφωση των επιλογών και των συμμαχιών της ελληνικής ναυτιλίας πρέπει να αποτελέσει θέμα επείγουσας ενασχόλησης των ενδιαφερομένων μερών.